Choroba rozwija się na początku bezobjawowo, zaczyna się od trudności w zapamiętywaniu nowych informacji. Większość chorych z takimi objawami zrzuca je na proces starzenia.

Alzheimer, czyli inaczej choroba otępienia, na którą choruje blisko 14 mln ludzi na świecie, jest chorobą niezwykle uciążliwą i zmieniającą życie zarówno osoby chorej, jak i jej najbliższych. Mimo tego iż choroba znana jest od lat, nie wynaleziono nadal skutecznego lekarstwa. Efektem choroby jest stopniowy zanik neuronów w mózgu. Jednym z pierwszych objawów jest zanik pamięci, osoba chora nie może przypomnieć sobie zdarzeń, które miały miejsce niedawno, a nawet przed chwilą. Chory natomiast pamięta doskonale wydarzenia z przeszłości, z postępującą chorobą wraca do nich coraz częściej. Dobrze znane mu miejsca zaczynają stawać się obce, zaczyna tracić orientację, a nawet gubić się we własnym domu. Częstym objawem jest również utrudniona zdolność oceniania odległości, kiedy chory np. sięga po przedmiot i nie prawidłowo ocenia odległość.

Objawy często następują stopniowo. W ostatnim stadium chory nie rozpoznaje swoich najbliższych, nie pamięta najważniejszych zdarzeń z życia. Gubi się, nie wie gdzie jest, zaczynają pojawiać się problemy z poruszaniem, ubieraniem, jedzeniem. Chory nie może przypomnieć sobie najprostszych słów. Funkcjonowanie chorego może zmieniać się z dnia na dzień. Niektórzy chorzy doświadczają omamów, widzą lub słyszą coś czego nie ma. Osoba chora czuje się zagubiona, zaczynają ją dopadać stany lękowe, które z czasem mogą przerodzić się w agresję.

Aby rozpoznać alzheimera, lekarz powinien przeprowadzić rozmowy zarówno z chorym, jak i osobami, które najwięcej z chorym przebywają. Leczenie jest bardzo trudne i najczęściej ogranicza się do łagodzenia objawów, dlatego tak ważne jest postawienie się w sytuacji osoby chorej. Aby chory czuł się jak najlepiej należy zapewnić mu jak największe poczucie bezpieczeństwa.

Poniżej znajdziesz kilka wskazówek, które pomogą Ci w opiece nad osobą chorą na alzhaimera:

• postaraj się zapewnić jak największą strefę bezpieczeństwa, osoby chore nie lubią zmian, niepewności,

• jeśli chory się myli nie udowadniaj za wszelką cenę swojej racji,

• nie zmuszaj chorego do wykonywania zadań z którymi ma trudności,

• usuń z domu rzeczy którymi chory może się skaleczyć, lub o które może się potknąć,

• staraj się podchodzić do chorego zawsze od przodu, aby go nie przestraszyć,

• jak najwięcej aktywizuj chorego, zachęcać do wspólnego spędzania czasu, pamiętaj jednak aby nie robić tego siłą,

• jeśli czujesz że puszczają Ci nerwy, odejdź na chwilę od osoby chorej, postaraj się ochłonąć,

• unikaj zachowań których nie lubi osoba chora, aby nie wywołać w niej nie potrzebnej agresji,

• staraj się jak najwięcej rozmawiać z podopiecznym, buduj wieź która pomoże Ci nawiązać lepszy kontakt.

Złotą zasadą w opiece nad osobą chorą na alzheimera jest pamiętanie o tym, że agresja chorego jest objawem choroby, a nie wyrazem stosunku chorego do opiekuna. Pracując z osobą chorą pamiętaj aby każdego dnia znaleźć chwilę dla siebie, dobra książka, czy film sprawdzi się w tym przypadku idealnie.  Znajdź zajęcie, które pomoże Ci się odprężyć i zdystansować do choroby podopiecznego.