Opiekując się starszą osobą, musimy być przygotowani na działanie w różnych sytuacjach. Mowa tutaj głównie o problemach ze zdrowiem podopiecznego, kiedy musimy wiedzieć, jak sobie poradzić, aby przynieść mu ulgę w bólu. Jednym z bardziej niebezpiecznych schorzeń jest zakrzepica żył głębokich, nazywana przez lekarzy „cichym zabójcą”. Wszystko przez to, że choroba może długo rozwijać się niezauważona. Dlatego warto wiedzieć, jakie symptomy powinny nas zaalarmować, jak sobie radzić z opieką nad seniorem, u którego taką dolegliwość zdiagnozowano.

Niebezpieczna zakrzepica

Nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że zakrzepica jest trzecią – pod względem częstotliwości występowania – chorobą układu krążenia. Co więcej, jest ona przyczyną większej ilości zgonów niż rak piersi czy nowotwór prostaty. Nic więc dziwnego, że przypadłość, która sprawia, iż w naczyniach krwionośnych zaczyna zalegać krew, formująca się w skrzeplinę, której oderwanie może spowodować zator, jest nazywana cichym zabójcą. Co ją powoduje? Są trzy główne powody:

• spowolnienie przepływu krwi;
• zaburzenia krzepnięcia krwi;
• uszkodzenie ściany naczynia krwionośnego.

Wystarczy, aby jednocześnie wystąpiły dwa z powyżej wymienionych powodów, by doszło do zakrzepicy żył głębokich. W praktyce oznacza to, że na tę chorobę narażone są przede wszystkim:

• osoby starsze;
• osoby unieruchomione;
• kobiety w ciąży;
• osoby chorujące na nowotwory;
• osoby z nadwagą;
• palacze;
• ludzie cierpiący na wrodzoną nadkrzepliwość krwi.

Czy zakrzepicę da się rozpoznać?

Oczywiście, jak każda choroba, daje ona pewne objawy. Aczkolwiek potrzebna jest wnikliwa obserwacja podopiecznego, ponieważ czasami pewne szczegóły mogą umknąć lub też zostać zbagatelizowane. Warto pomyśleć o umówieniu seniora do lekarza, w celu sprawdzenia swoich obaw, jeśli zauważy się takie symptomy jak:

• obrzęk podudzia;
• zwiększone napięcie skóry;
• nabrzmienie żył układu powierzchniowego;
• stany podgorączkowe;
• bolesność i sine zabarwienie skóry.

Gdy padła diagnoza

Zdiagnozowanie – jak najszybsze – zakrzepicy żył głębokich to bardzo istotna sprawa. Im szybciej bowiem podopieczny zacznie być leczony, tym większa szansa na powrót do zdrowia. Niemała w tym rola opiekunki. Jeśli zakrzepica nie jest jeszcze bardzo zaawansowana, przeważnie wystarcza podawanie określonych leków. Jednak bardzo ważną kwestią jest również dieta chorego oraz aktywność fizyczna. Tak, właśnie mobilizowanie chorego do aktywności jest bardzo ważnym elementem leczenia tej choroby. W dzień po rozpoznaniu choroby zaleca się leżenie seniora w łóżku, z kończyną uniesioną do góry i podpartą na całej długości. Kiedy jednak ustaną dolegliwości bólowe, trzeba zachęcać starszego podopiecznego do chodzenia, aby przywrócić prawidłowy przepływ krwi. Równie ważna jest wspomniana wcześniej dieta. Jako że to do opiekunki należy przygotowanie posiłków dla seniora, warto zapoznać się z produktami, które są zabronione przy zakrzepicy żył głębokich. Zalicza się do nich między innymi alkohol, słodycze, słodkie serki czy smakowe jogurty. Trzeba również uważać na produkty zawierające witaminę K – nie należy ich oczywiście wyeliminować, ale uważać na podawane w potrawach dawki takich produktów (awokado, brokuły, brukselka, kapusta, szczypior, kolendra, skórka ogórka, cykoria, liście kapusty włoskiej, owoc kiwi, liście sałaty, liście mięty, gorczyca sarepska, oliwa z oliwek, pietruszka, groszek, orzeszki pistacjowe, liście szpinaku, fasola sojowa, olej sojowy). W diecie osoby cierpiącej na zakrzepicę żył głębokich nie może zabraknąć:

• witamin z grupy B – kasze, pieczywo, makarony zbożowe;
• siarki organicznej – cebula i czosnek;
• kwasów omega – 3 – tran, ryby morskie;
• witaminy E – migdały.
• wody.

Jeśli dostosujecie się do tych zasad, możecie być spokojni – senior z zakrzepicą żył głębokich będzie powoli dochodził do siebie. Oczywiście, okres rekonwalescencji może trwać przez dłuższy okres, ale wtedy należy uzbroić się w cierpliwość.