Różne są przyczyny wyjazdu do pracy za granicę, zwykle jednak to sytuacja finansowa zmusza nas do zarobkowania daleko poza miejscem zamieszkania. Pierwszy wyjazd z reguły budzi największe obawy, bo bez względu na nastawienie nie wiemy co zastaniemy na miejscu oraz czy się w tych zupełnie nowych, nieznanych dotąd okolicznościach odnajdziemy – czy uda nam się znaleźć z podopiecznym oraz jego rodziną wspólny język, czy nasze wyobrażenie o kraju, do którego się udajemy, będzie zgodne z zastaną rzeczywistością, czy sobie po prostu poradzimy. Podobne wątpliwości ogarniają chyba każdą osobę, która w poszukiwaniu pracy udaje się w obce strony i do obcych ludzi.
Polskie opiekunki są za granicą bardzo cenione, postrzegane jako ambitne, kompetentne, pracowite i zdeterminowane, być może dlatego również my uważamy to zajęcie za coraz bardziej atrakcyjne, zwłaszcza, że ofert pracy nie brakuje. Biorąc pod uwagę cel zarobkowy oczywiście jednym z najważniejszych kryteriów są wymagania finansowe – wyjazd musi się po prostu opłacać i na szczęście zwykle opłaca się. Ważne jest jednak, aby dobrze się do niego przygotować i skorzystać ze sprawdzonej agencji, szczegółowo poznać i omówić warunki współpracy, a potem zadbać, aby podpisana umowa była dobrze skonstruowana i gwarantowała nam pełne bezpieczeństwo. Koniecznie trzeba zwrócić uwagę czy wybrana agencja zapewnia zakwaterowanie, wyżywienie, przejazd i opiekę konsultantów, czyli osób, które na miejscu mogą służyć nam pomocą. Jeśli wcześniej nie zostanie to sprawdzone, po przyjeździe może spotkać nas nieprzyjemna niespodzianka. Praca w charakterze opiekunki osób starszych najczęściej zawierana jest na okres trzech miesięcy, choć można wyjechać również na miesiąc czy pół roku – zwykle bez problemu udaje się znaleźć dla siebie ofertę, która jest zgodna z oczekiwaniami.
Aby poczuć się pewniej, dobrze jest mieć ze sobą telefon z aktywnym roamingiem i ściągniętym simlock-iem, dzięki czemu można używać miejscowej karty telefonicznej, co znacznie obniży koszty rozmów i sms-ów, kiedy zajdzie potrzeba kontaktu z bliskimi. Warto mieć ze sobą mapę miasta i regionu, w którym będziemy pracować, jak również słownik i rozmówki. Przed wyjazdem upewnijmy się czy wszystko ze sobą zabraliśmy, dzięki czemu potem unikniemy niepotrzebnego stresu oraz zamieszania.
Wyjeżdżając po raz pierwszy możemy mieć różne wyobrażenia na temat tego, czego się podjęliśmy, dlatego ważne jest, aby zdobyć jak najwięcej potwierdzonych informacji dotyczących charakteru samej pracy, trudności, na jakie możemy napotkać, jak również skonfrontować wyobrażenie innych osób w zderzeniu z napotkaną rzeczywistością, poprosić o porady. W tym celu jeszcze przed wyjazdem warto nawiązać kontakt (w sieci dużo jest różnego typu serwisów i forów skupiających opiekunki) z osobami, które mają w tym zakresie doświadczenie i z niego skorzystać.
Aby uniknąć nieporozumień i braku obustronnej satysfakcji, jednym z najważniejszych wymagań jest umiejętność nawiązania kontaktu z podopiecznym, dlatego najczęściej warunkiem koniecznym jest przynajmniej podstawowa znajomość języka lub też wyjazd za granicę do polskiej rodziny albo posługującej się polskim językiem. Jeśli ten warunek nie zostanie spełniony, możemy napotkać na barierę na tyle trudną do przeskoczenia, że czasem wręcz uniemożliwiającą wykonywanie swojej pracy w sposób należyty. Trzeba więc pamiętać, że w takiej sytuacji łatwo o zniechęcenie i rozczarowanie.
Pierwsze dni pracy na pewno będą sporym wyzwaniem, tym bardziej, że przecież trafiamy do zupełnie obcego domu i ludzi, których nie znamy. Nasz podopieczny, z którym przyjdzie nam spędzić większą część naszego czasu i którym musimy się sumiennie opiekować, ma swoje przyzwyczajenia, dotknięty jest chorobami, niepełnosprawnością lub pojawią się innego rodzaju problemy, z którymi będziemy musiały się zmierzyć. Aby nie być zaskoczoną, co może skutkować poczuciem bezradności, a nawet lekkiego przerażenia, wcześniej warto dowiedzieć się jak najwięcej na temat seniora oraz pogłębić swoją wiedzę w zakresie opieki nad osobą dotkniętą schorzeniem czy chorobą taką, jak nasz podopieczny – na miejscu może już nie być na to czasu.
Dzień pracy opiekunki w zasadzie niewiele się od siebie różni, codziennie podobne zadania, podobne czynności do wykonania. To poranna toaleta, przygotowanie śniadania, potem kolejnych posiłków, opieka, pielęgnacja, wypełnianie czasu wolnego. Jeśli jest to konieczne, do niektórych podopiecznych przychodzą pielęgniarki. Senior odpoczywa, zajmuje się swoimi sprawami, czasem hobby – w zależności od kondycji i stanu zdrowia. Opiekunka dba o dom, sprząta, pierze, gotuje, towarzyszy podopiecznemu w spotkaniach ze znajomymi, podczas wizyt u lekarza, spędza z nim jego wolny czas. Poza tym, że uwaga skupiona jest na podopiecznym, w kwestii organizacji dnia niewiele może nas zaskoczyć, bo codzienny plan znacząco nie różni się od rutynowego dnia przeciętnego domu, oczywiście poza tym, że tu dochodzą dodatkowe obowiązki związane z pielęgnacją i sprawowaniem opieki nad seniorem. Zaskakiwać mogą jego reakcje i postawa, czasem zdarzenia wynikające ze stanu zdrowia, bo o ile mając do czynienia z osobą, którą dobrze znamy, pewne rzeczy potrafimy przewidzieć, tu wszystko musimy dopiero poznać i się tego nauczyć. Kiedy jednak pierwsze lody zostaną przełamane, zwykle coraz łatwiej przychodzi wzajemna komunikacja, odczytywanie wysyłanych sygnałów, realizowanie potrzeb.
Wiele opiekunek czerpie ze swojej pracy prawdziwą satysfakcję, zwłaszcza jeśli czują się akceptowane, a senior okazuje wyraźną sympatię. To praca z misją, która pozwala odnaleźć głębszy sens w tym, co się robi, jak również poczuć się osobą naprawdę potrzebną. Wielkim atutem, który zostaje z nami na całe życie, jest możliwość poznania nowej kultury, nauka języka, zdobywanie doświadczenia, które w przyszłości może zaprocentować. Z drugiej strony może nastąpić rozczarowanie, jeśli nowe miejsce znacząco odbiega od tego, co spodziewaliśmy się zastać, zarówno pod względem mentalności lokalnej społeczności, jak i samego seniora oraz nastawienia i zachowań ze strony jego bliskich. Czasem to właśnie zderzenie z nową kulturą może być najbardziej dotkliwe, zwłaszcza jeśli w wyniku różnic popełniamy błędy, które trudno nam przewidzieć, a które najczęściej powstają nieświadomie. Bardzo ważne jest, aby w takiej sytuacji umieć radzić sobie z nieporozumieniami, a te mogą pojawiać się szczególnie na początku, przy czym dystans do siebie, umiejętność przyznania się do błędu, miłe słowo i uprzejmy uśmiech - potrafią naprawdę wiele. Z czasem relacja z seniorem staje się coraz bardziej zażyła, w nowym otoczeniu czujemy się coraz lepiej, a to z kolei wzmacnia pewność siebie i motywację wynikającą z otrzymywanej wdzięczności oraz poczucia bycia docenioną.
O tym koniecznie trzeba pamiętać
Zawsze należy pamiętać, że pilna potrzeba znalezienia pracy może zostać wykorzystana przez osoby nieuczciwe, kuszące wysokimi zarobkami możliwymi do osiągnięcia w stosunkowo krótkim czasie. Dosyć często popełnianym błędem jest szukanie zatrudnienia w pośpiechu, bez dokładnego sprawdzenia agencji oraz zapoznania się z proponowanymi warunkami. Niedoinformowanie niestety może okazać się dotkliwe w skutkach, zwłaszcza jeśli naiwnie zakładamy, że nic złego nas nie spotka. Pamiętajmy, że każda nieostrożna osoba może stać się ofiarą oszustwa, a nawet handlu ludźmi i zamiast do uczciwego pracodawcy trafić do obozu pracy. Wybierajmy więc agencje zarejestrowane, działające na rynku już od jakiegoś czasu i polecane przez innych, a to można sprawdzić na forach lub przeczytać w opiniach, jakie licznie pojawiają się w sieci. Przed wyjazdem bezwzględnie i w każdym przypadku należy swoim najbliższym zostawić dane pracodawcy, łącznie z numerem telefonu, a na miejscu nigdy nie oddawać mu swoich dokumentów.
