Są zawody, które wymagają szczególnych predyspozycji. Niektóre z nich zostały sfeminizowane i przez lata przyzwyczailiśmy się, że mężczyźni są w nich zdecydowaną mniejszością. Przykładem takich profesji może być zawód pielęgniarki, sprzedawcy, wychowawcy przedszkolnego, nauczyciela, ale też opiekuna osoby starszej. W tym miejscu postawmy sobie pytanie: czy mężczyzna w roli opiekuna może sprawdzić się równie dobrze, jak jego koleżanka? Czy ogół męskich cech wpływa na to, że są one dyskwalifikujące, czy może jest wręcz przeciwnie – istnieją takie, które stanowią wyraźny atut w porównaniu z kobietami?

Mężczyźni vs. kobiety w opiece   

Warto pamiętać, że dobry opiekun osoby starszej powinien cechować się wiedzą, doświadczeniem i kompetencjami, także osobowościowymi. Profesjonalne wykonywanie codziennych zadań, jakie zostają przed nim postawione, wymaga dobrego stanu zdrowia, siły fizycznej, jak również ogromniej odporności psychicznej – tego panom nie można odmówić. Co prawda dosyć powszechna jest opinia, że to kobiety cieszą się lepszym zdrowiem, bo bardziej o nie dbają i to one posiadają silniejszą psychikę, ale naprawdę trudno tutaj generalizować. Mężczyźni niewątpliwie są innymi opiekunami, co nie znaczy gorszymi, tym bardziej, że żaden z wymienionych czynników nie tyle zależny jest od płci, co odnosi do konkretnej jednostki.  

Warto zdać sobie sprawę, że nierzadko po tej drugiej stronie stoi osoba schorowana, z ograniczeniami ruchowymi, z kłopotami z pamięcią, wymagająca stałej pomocy i opieki, a przy tym oczekująca zrozumienia oraz zaangażowania się w pracę, właściwego odczytywania wysyłanych przez nią sygnałów, a nawet nawiązania pewnego rodzaju więzi emocjonalnej, która ułatwia wzajemną komunikację. Empatia, czyli umiejętność wczuwania się w położenie drugiego człowieka, jest domeną kobiet, co jednak nie znaczy, że mężczyźni są jej pozbawieni. Wrażliwość nie jest przecież cechą zarezerwowaną dla pań, choć w zależności od płci nieco się różni, przeważnie natężeniem oraz punktem odniesienia. Za to mężczyznom łatwiej przychodzi oddzielanie emocji od pracy, a to może przekładać się na konkretny efekt, zwłaszcza w sytuacjach trudnych i wymagających zdecydowanego działania. Nie wolno zapominać, że w codziennej opiece nad osobą straszą mogą zdarzać się różnego typu sytuacje, które będą wymagać szybkich reakcji. Opanowanie w sytuacjach kryzysowych, które charakteryzuje mężczyzn, konieczne jest, aby zapewnić podopiecznemu poczucie bezpieczeństwa. Z kolei osoba, która w takich momentach szybko traci głowę, naraża seniora na realne niebezpieczeństwo.

Mężczyźni są „zadaniowcami”, co znaczy, że kiedy zostaje przez nimi postawione konkretne zadanie - działają i to działanie zwykle nastawione jest na określony efekt. Jest to istotne zwłaszcza w tych sytuacjach, kiedy wymagana jest zdecydowana konsekwencja, również długofalowa, bo wówczas bez względu na przeszkody - cel musi zostać osiągnięty. To podejście bywa znacznie efektywniejsze od kobiecego, bo choć nie należy uogólniać, to jednak kobiety z reguły bywają mniej stanowcze, za to bardziej chwiejne, mają tendencję do nadmiernego zastanawiania się, radzenia różnych osób, dokładnego analizowania argumentów za i przeciw, z czego może wynikać brak zdecydowania, odkładanie pewnych spraw na później, a nawet zupełna rezygnacja. To niestety nie jest korzystne dla seniora. 

Panowie mogą też lepiej radzić sobie z zadaniami wymagającymi użycia siły fizycznej, zwłaszcza jeśli podopieczny jest osobą niepełnosprawną o stosunkowo dużej masie ciała. Jest to ważne szczególnie podczas wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych i wszelkich czynnościach związanych z transferem.  

To nie płeć ma największe znaczenie  

Biorąc pod uwagę ogół kompetencji, jakimi powinien cechować się dobry opiekun, trzeba wziąć pod uwagę, że nie każdy mężczyzna, ale i nie każda kobieta, powinni podejmować się tego zadania, chcąc wykonywać swoją pracę w sposób w pełni profesjonalny. Zawsze trzeba skupić się na cechach indywidualnych, charakteryzujących konkretną osobę, przez pryzmat których można próbować ocenić czy mamy do czynienia z właściwym kandydatem.

Ważne, aby opiekun był osobą kulturalną, taktowną, miał wysokie morale, przestrzegał szeroko pojętych zasad współżycia społecznego i etyki. Dobrze byłoby, aby wykazywał się otwartością i chęcią poszukiwania nowych rozwiązań. Powinien być konsekwentny w realizacji zadań oraz umieć przewidywać skutki podejmowanych działań. Dopiero dodając do tego wiedzę i doświadczenie, można mieć gwarancję wysokiej jakości i efektywności pracy. Przy czym im większy jest zakres kompetencji, tym większe prawdopodobieństwo na osiągnięcie satysfakcji ze współpracy na linii opiekun - podopieczny – jego rodzina. Żadna z tych cech nie jest mężczyznom obca, co znaczy, że z założenia mogą się w tym zawodzie doskonale sprawdzić.  

Może się też zdarzyć, że z danym podopiecznym łatwiej będzie współpracować mężczyźnie, a z innym kobiecie, co zresztą wynika z szeregu różnorodnych czynników. To nie zawsze jest tak, że kobiecy sposób bycia oraz cechy powszechnie uważane za pożądane, będą sprawdzać się w pracy z każdym seniorem. Pamiętajmy bowiem, że starsza osoba też ma określony zespół cech, w tym przyzwyczajenia, oczekiwania oraz preferencje w stosunku do kogoś, z kim będzie spędzać naprawdę dużą ilość czasu. Na przykład mężczyźni miewają doskonałe,  jednak specyficzne poczucie humoru, co może przekładać się na rozładowanie atmosfery i czynienie życia seniora przyjemniejszym. Kiedy trzeba wykonać zabiegi pielęgnacyjne, zwłaszcza dotyczące okolic intymnych, niektórym łatwiej się przełamać, gdy wykonuje je osoba tej samej płci. Jednym słowem mężczyzna-senior może czuć się bardziej komfortowo w towarzystwie męskiego opiekuna. Może, choć oczywiście nie musi. 

I wreszcie na koniec – wydaje się, że nie ma jednej, gotowej i uniwersalnej recepty na doskonałego opiekuna. Jeśli istnieje taka możliwość, osoba poszukująca kogoś do opieki nad starszym podopiecznym, powinna brać pod uwagę indywidualne potrzeby oraz preferencje seniora, po czym skupić się na tym, aby opiekun, któremu powierzone zostanie to zadanie, mógł je wykonać w sposób jak najbardziej kompleksowy. Przede wszystkim jednak – a to jest zupełnie niezależne od płci – posiadał coś, co nazywamy powołaniem do zawodu.