W naszym kraju na astmę cierpi aż 5% populacji. Problemy z oddychaniem to sztandarowy objaw tej choroby. Trzeba dodać – choroby niebezpiecznej, której nie wolno bagatelizować. A szczególnie niebezpieczne jest to w przypadku podopiecznych w podeszłym wieku, u których wykryto astmę. Aczkolwiek powinniśmy napisać – na szczęście wykryto astmę. U pacjentów w podeszłym wieku nie jest to bowiem wcale takie proste zadanie.

Czy to astma?

Wiadomo, że opiekun nie jest lekarzem i samodzielnie nie powinien diagnozować przypadłości swojego podopiecznego. Jednak pewne objawy powinny zwrócić jego uwagę. Zaliczamy do nich między innymi:

• duszności;
• brak tchu;
• kaszel;
• nadmierna aktywność na bodźce;
• ucisk w klatce piersiowej;
• napady dolegliwości nad ranem lub w nocy.

Jeśli więc usłyszymy u podopiecznego świszczący oddech, a wiemy, że akurat nie cierpi na przeziębienie, to należy reagować. Jeśli zaobserwujemy którykolwiek z powyższych objawów, niezwłoczna będzie wizyta u lekarza. Tylko on bowiem może w pełni zdiagnozować, czy senior cierpi na astmę, czy na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc.

Dlaczego astma zagraża seniorom?

Seniorzy, z racji swojego wieku, mają słabszy układ odpornościowy, przez co częściej podupadają na zdrowiu. Jednak w przypadku astmy na rzeczy jest coś innego. Mianowicie, fizjologiczne procesy starzenia się układu oddechowego wskazują takie objawy jak duszności czy brak tchu. Przez to właśnie astma często jest niezdiagnozowana, ponieważ konkretne problemy zdrowotne łączy się po prostu z wiekiem. Pogarszająca się kondycja oddechowa rzadko kiedy jest od razu wiązana z astmą i to jest właśnie największe zagrożenie – nierozpoznana choroba rozwija się, napady duszności są coraz częstsze i koniec końców mogą nawet doprowadzić do śmierci. Mowa oczywiście o astmie wieku podeszłego, która zidentyfikowana została właśnie na starość. Wiadomo, że jeśli u podopiecznego stwierdzono astmę już w dzieciństwie, to przebieg leczenia wygląda zgoła inaczej, aczkolwiek też mogą pojawić się komplikacje, ponieważ osoby starsze często cierpią na kilka dolegliwości jednocześnie. A niektóre leki wykluczają działanie leków astmatycznych. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie kontrolować lekarstwa zażywane przez podopiecznego i informować lekarza o każdych niepokojących objawach. Warto również zadbać o odpowiednią dietę dla podopiecznego, ponieważ u starszych osób przyjmowanie wziewnych kortykosteroidów może osłabić kości.

Jak walczyć z astmą?

Jeśli nasz podopieczny choruje na astmę, to musimy pamiętać o tym, aby zapewnić mu jak najlepsze warunki bytowe. Mowa o takich warunkach, gdzie nie będzie narażony na atakujące zewsząd alergeny. Co więc można zrobić? Sposobów na poprawę kondycji oddechowej chorego jest kilka. Zaliczamy do nich:

• usunięcie z mieszkania zwierząt;
• zapobieganie gromadzeniu się wilgoci i pleśni;
• niedopuszczanie do zadymiania pomieszczeń, w których przebywa podopieczny,
• unikanie czynników alergicznych przez osoby, u których astma ma podłoże alergiczne.

Może zdarzyć się tak, że mimo powyższych zaleceń, atak astmy i tak się pojawi. Co wtedy robić? Przede wszystkim – nie wpadać w panikę! Spokojny i opanowany opiekun może w takiej chwili uratować życie swojemu podopiecznemu. Kiedy senior walczy z atakiem, trzeba zorientować się, co jest jego przyczyną i usunąć czynnik wyzwalający duszności. Kolejnym krokiem będzie pomoc w przyjęciu wziewnych leków, które powinny pomóc opanować atak – zaleca się przyjmowanie dawek leku co 30-60 sekund, do dziesięciu razy. Jeśli w dalszym ciągu senior się dusi, należy jak najszybciej wezwać karetkę.

Astma to choroba, która może przerazić osoby, które nie są świadome, jak postępować podczas ataku. Jeśli jednak wiemy, w jaki sposób pomóc swojemu podopiecznemu, jak starać się zminimalizować ryzyko duszności, to komfort życia seniora wcale nie musi być obniżony na skutek tej choroby.